29-01-2024
19-07-2022
19-07-2022
1 op 6 mensen in België hebben kans om onder de armoedegrens te geraken. Voor alleenstaanden is de drempel gelegd op 1.284 euro per maand en voor gezinnen (2 ouders, 2 kinderen) is dit 2.696 euro. Op dit moment kan 40% van de bevolking in België niet meer sparen. Deze groep van mensen is procentueel gezien enorm gestegen.
De meest kwetsbaren zijn:
Om de maatschappij beter te maken, zijn er verschillende aspecten waarop we moeten inzetten. Elk van deze heeft een specifiek doel zowel op korte als lange termijn.
Investeer in snellere en betere opleiding voor kinderen en laagopgeleiden die beperkte toegang hebben tot educatie. De investeringskost van een opleiding ligt vele malen lager als de kost van werkloosheid, ziekte uitval, financiële schulden,... in een later stadia van hun leven.
Het integreren van mensen in de maatschappij ipv hen uit te sluiten van heel wat maatschappelijke en sociale activiteiten heeft als positief effect dat er een betrokkenheid wordt gecreëerd. Zodra je polariserend te werk gaat, creëer je een wij/zij gevoel. Dit is de taak van de overheid, steden en gemeenten om verbindend te gaan werken.
Wanneer je de niet actieve bevolking activeert om terug aan de slag te gaan en betrekt bij de professionele wereld dan zijn er heel wat voordelen. Je verlaagt het aantal mensen die nood hebben aan financiële steun (werkloosheidsuitkering), je verhoogt de sociale betrokkenheid in de maatschappij, je creëert een gezondere geest op voorwaarde dat de invulling van de job voldoende stimuleert en werkgoesting creëert.
Als basis behoefte kan het onmogelijk positief zijn wanneer je voortdurend strijdt naar een dak boven je hoofd. Hoe meer zekerheid je hebt omtrent je woonst, hoe stabieler en makkelijker je naar andere oplossing gaat kijken. Wanneer de stress omtrent huisvesting wegvalt, zie je positieve gevolgen in het gezin. Het is dan ook de taak van de private markt en de overheid om voldoende in te zetten op kwalitatieve huisvesting voor elke persoon.
De minimumlonen zijn op dit moment te laag in functie van de stijgende energieprijzen, grondstoffen, voeding,...
Wanneer men een te laag basisinkomen heeft om alle noodzakelijke kosten te kunnen betalen dan gaat dit steeds gepaard met extra problemen.
Belangrijk is dat het inkomensverschil tussen werken en niet werken voldoende hoog is zodat de trigger om te gaan werken duidelijk is.
De inflatie op dit moment is torenhoog en bereikt pieken boven de 8%. België is één van de enige landen van Europa met een automatische loonindexering. Een fantastisch instrument die helaas zijn doelen mist. De loonindexering gebeurt evenredig. Zowel de lage inkomens als de hoge krijgen dezelfde stijgingspercentages. Een voorbeeld:
Dwz dat de meest kwetsbare groep (die het meeste belang heeft bij een loonsverhoging om basisproducten aan te kopen) minder krijgt als de grootverdieners.
Armoede loert voortdurend om de hoek maar er is 1 zekerheid: zodra je investeert om de zwaksten te ondersteunen rendeert dit op lange termijn een veelvoud. De politieke moed en durf zijn essentieel samen met het engagement van een totale bevolking om samen armoede te laten dalen en een betere wereld te creëren.
